کد مطلب:300705 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
سیاست زمان پس از پدر
مادام كه در دوران حیات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است، درست است كه رنج می برد، جهاد می كند، با پدر و شوهر همگامی و همپروازی دارد ولی تحمل آن و قبول زحمتهای آن آسان است، از آن بابت كه هركدام گامی
در مسیرند. ولی از لحظه فوت پدر تا دوران وفاتش كه قریب 3 ماه است مواجه با سیاستی دیگر می شود كه اسلامی نیست.
سیاست دوران پس از مرگ پدر، سیاستی است غیر منطقی، بی حساب، زورمندانه و جنگلی، سیاست پیروز شدن و رسیدن به هدف است از هر راهی كه برایش ممكن باشد. شعار عملی این است كه: «الغایات تَبْرُزُ الوَسائِط».
سیاست زمان او پس از مرگ پیامبر سیاست خشونت است، سیاست آتش زدن در خانه است، سیاست قرار دادن فاطمه علیهاالسلام بین در و دیوار است تا علی علیه السلام را به زانو درآورد، سیاست ضربه بر زن زدن است، به حدی كه فرزندش را سقط كند، سیاست بازگرفتن فدك از فاطمه و علی است، تا آنها و به تبع آنان مسلمین را فقیر سازند.
سیاست دوران فاطمه علیهاالسلام، سیاست فشار است. فشار اقتصادی، فشار اجتماعی، تدابیر تخریبی، تدابیر تبلیغی، اعماز زور، ریسمان بر گردن علی افكندن، شمشیر برهنه بر بالای سر او داشتن و از وی بیعت خواستن، یورش و هجوم به خانه فاطمه بردن، مقدسات را نادیده گرفتن، سدهای حرمت را یكی پس از دیگری شكستن، حقوق انسانی انسانهای راستین را نادیده گرفتن است...
او با چنین سیاستی مواجه است. صدمه ها برای اول بار بر او و بر پیكر او وارد می آیند. اما فاطمه علیهاالسلام آن كسی نیست كه با این تدابیر سنگر خود را خالی كند. او راه مبارزه را در پیش می گیرد و آن را ادامه می دهد اگر چه بر مرگش منجر گردد.